- وزن945 گرم
- ناشر
- نویسنده
- مترجم
-
سال چاپ
1378
-
قطع (اندازه)
وزیری
کتاب «ترجمه ی فارسی فقه السیره» تألیف استاد فقید مرحوم محمد غزالی مصری توسط سید محمد طاهری حسینی به زبان فارسی ترجمه شد و در نشر احسان به چاپ رسید.
این کتاب از ده فصل تشکیل شده است و حوادث پیش از بعثت تا تولد و هجرت و پیوستن حضرت رسول به رفیق اعلی را بررسی و تشریح کرده است.
کتابی که در اختیار و دسترس خواننده مشتاق و عزیز قرار می گیرد، تنها ترجمه «فقه السیره» محمد غزالی نیست، بلکه می توان گفت، یک نوع تحقیقی است در زمینه سیره ی نبوی، و مجموعه ایست تقریبا شامل اقوال و آراء سیره نویسان قدیم و جدید، از ابن اسحاق و ابن هشام و ابن قیم جوزیه (زاد المعاد) گرفته تا متأخرین مانند محمد سعید رمضان بوطی، دکتر عمادالدین خلیل و صفی الرحمن مبارکفوری و ….
مؤلف در بخشی از مقدمه چنین اظهار داشتند:
«من به قدر توانایی خود تلاش کرده ام که صورت و سیمایی درست از سیرت حضرت رسول برای خواننده ترسیم کنم. و سعی بلیغ نمودم که حکمت و تفسیر وقایع را بیان کنم. به حقایق تجلی یافته، فرصت و مجال داده ام، که خود و بدون تصنع و ساختگی، تأثیر خود را در نهاد انسان، بجا نهند. برای رسیدن به این هدف من از آثار و کتب پیشینیان و متأخرین هردو به شیوه ای نیکو و پسندیده بهره گرفته ام، تاریخ نویسان امروزی به شیوه و اصول علت و معلولی و مقایسه و ارتباط حوادث متفاوت در یک قالب به هم پیوسته تکیه می کنند بعضی آنها را مقایسه و ارتباط حوادث متفاوت در یک قالب به هم پیوسته تکیه می کنند، بعضی آنها را در یک سیاق و قالب به هم پیوسته می آوردند. تاریخ نویسان پیشین برگردآوری و انبوه کردن آثار اعتماد می کنند که در آن تحقیق و بررسی و ارزیابی اساتید را نصب العین قرار می دهند، و به ثبت و ضبط دقیق ترین و مهم ترین وقایع می پردازند. در این کتاب هر دو روش را درآمیخته ام و از هر دو، بهترین مطالب را آورده ام، مثلا از تفصیلات و شرح و بسط سیرت، موضوعی به هم پیوسته فراهم کرده ام که تمام اجزای آن به هسته ی مرکزی استحکام می بخشد. و سپس نصوص و روایات را طوری تقسیم بندی کرده ام که با وحدت موضوع هم آهنگی داشته باشد و به استحکام شکل و حقیقت آن کمک کند»
در همان صدر اسلام و ظهور دیدن الهی، دانشمندان و متفکرین اسلامی به تدوین و نگارش و جمع آوری سنت و سیره گفتار حضرت اقدام نموده اند و بزرگ مردانی مانند ابن اسحاق و ابن هشام و صاحب زاد المعاد – و مورخین و مفسرین نامداری مانند طبری و ابن اثیر و ابن کثیر و ابن سعد و غیره – عموما درباره سیرت و اقوال و سایر خصوصیات پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه وسلّم و آیین احمدی به میدان ادب و نگارش قدم نهاده اند.
افراد و شخصیت های مختلف با دیدگاه ها و نظراتی متفاوت راجع به حضرت محمد صلّی اللّه علیه وسلّم قلم فرسایی کرده اند، که مسلم و معلوم است، همه ی آنها پیرو آیین محمدی نبوده، و تمام آنها با تمجید و تحسین و معرفی صفحات و خصال حمیده و حسنه و سیاست روشن و مستحکم و اخلاق والا و آیین جهان شمول و مقدس و بی عیب و نقص، به نوشتن نپرداخته اند. بلکه در بین آنها جمع کثیری از غیر مسلمان نیز دیده می شوند که در این زمینه نگاشته اند. محرک و انگیزه آنان متفاوت و مختلف است: بعضی، صراحتا، با کینه و غرض درباره حضرت محمد و آیین اسلام نوشته اند. و جمعی لباس محقق به تن کرده و در زیر آن پوشش، افکار مسموم خود را استتار داده اند. ولی تعدادی هم واقعا تا حدی بدون غرض و هدف سوئی حضرت محمد صلّی اللّه علیه وسلّم، و آیین او زبان گشوده و به سخن آمده اند.
مؤلف اظهار می دارد:« در حالی که مشغول نوشتن این مطالب هستم، عقب افتادگی فکری و عاطفی مسلمانان را در برابر چشمان خود به طور مجسم می بینم، پس عجیب نیست، موقعی وقایع سیرت را بازگو می کنم، مستقیم یا غیر مستیقیم به وضع اسف بار فعلی مسلمین اشاره می کنم. و هر جا که داستانی را آورده ام، در لابه لای کلمات آن یک نوع چاشنی از صدق و عاطفه و سلامت فکر و عظمت عمل قرار داده ام، باشد که این عقب افتادگی را چاره کرده باشیم».